-
1 wyciągać
impf ⇒ wyciągnąć* * *1) ( wydobywać) to pull out, to draw; (prostować: nogi, ręce) to stretch2) (pot) (z łóżka, do kina) to drag out (pot)wyciągać kogoś z kłopotów/wody/ — to get sb out of trouble/the water
wyciągać od kogoś pieniądze — pot to scrounge money off sb (pot)
ten samochód wyciąga 180 km/godz. — pot this car does 180 kph (pot)
* * *ipf.1. (= wydobywać) pull out, soak; wyciągnąć od kogoś pieniądze extort money from sb; wyciągnąć konsekwencje w stosunku do kogoś bring l. call sb to account; wyciągnąć wnioski draw conclusions; wyciągać coś na światło dzienne bring sth to light; wyciągać z kogoś tajemnicę worm a secret out of sb; wyciągnąć pierwiastek mat. extract the square root.2. (= rozprostowywać) stretch; wyciągać rękę po coś hold out one's hand for sth; wyciągnąć pomocną dłoń lend a helping hand; wyciągnąć rękę do zgody extend l. offer an olive branch to sb; wyciągnąć nogi pot. (= umrzeć) turn up one's toes, peg out, hop the twig, pop one's clogs, kick the bucket.4. pot. (= nakłaniać do wyjścia) draw out; udało mi się wyciągnąć go do kina I succeeded in persuading him to go to the movies; wyciągnąć kogoś z łóżka draw sb out of bed; wyciągnąć kogoś na zwierzenia draw sb out.5. (= uwalniać) get out; wyciągnąć kogoś z więzienia get sb out of prison; wyciągnąć kogoś z biedy lift sb out of poverty.6. pot. (= uzyskiwać) obtain, acquire, pull in; wyciągam jakieś dwa tysiące miesięcznie I pull in about two thousand a month; ten samochód wyciąga nawet dwieście this car makes even up to 200 kph.ipf.1. (= rozprostowywać się) stretch out; wyciągnąć się jak długi stretch out full length.2. (= wysuwać się naprzód) draw forward.3. (= ulegać rozciąganiu) stretch, extend; sweter się wyciągnął the sweater has stretched.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyciągać
-
2 konsekwencja
-i; f; nom pl -e; gen pl -iconsequence; (stanowczość, systematyczność) consistencywyciągać (wyciągnąć perf) konsekwencje (w stosunku do kogoś) — to hold (sb) responsible
ponosić (ponieść perf) konsekwencje czegoś — to take lub suffer the consequences of sth
* * *f.1. (= systematyczność) consistency; konsekwencja w działaniu consistent action.3. log. (= konkluzja) consequence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konsekwencja
-
3 konsekwencj|a
f (G pl konsekwencji) 1. zw. pl (następstwo) consequence- mieć poważne konsekwencje [czyn, zdarzenie] to have serious consequences- liczyć się z konsekwencjami to reckon with the consequences- stagnacja gospodarcza jest konsekwencją zbyt wysokich podatków economic stagnation is a consequence of excessive taxation- sytuacja taka wytworzyła się w konsekwencji zmian ustrojowych w kraju the situation is a consequence of political changes in the country- podwyżka cen biletów autobusowych jest konsekwencją podwyższenia cen benzyny the increase in bus fares is a result of rising petrol prices2. zw. pl (logiczna ciągłość) ramification zw. pl- z tego stwierdzenia wynika cały szereg konsekwencji this statement has a number of ramifications3. sgt (wytrwałość) consistency- zachować konsekwencję w działaniu to behave in consistent manner4. (determinacja) determination- z żelazną konsekwencją dążyli do celu they worked unwaveringly toward their goal■ ponieść konsekwencje to take a. suffer the consequences- wyciągnąć konsekwencje (ukarać) to take (the) appropriate measures (wobec a. w stosunku do kogoś against sb)- administracja wyciągnie konsekwencje wobec lokatorów, którzy nie płacą czynszu the management will take appropriate measures against tenants who fail to pay their rentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konsekwencj|a
См. также в других словарях:
wyciągnąć — dk Va, wyciągnąćnę, wyciągnąćniesz, wyciągnąćnij, wyciągnąćnął, wyciągnąćnęła, wyciągnąćnęli, wyciągnąćnięty, wyciągnąćnąwszy wyciągać ndk I, wyciągnąćam, wyciągnąćasz, wyciągnąćają, wyciągnąćaj, wyciągnąćał, wyciągnąćany 1. «ciągnąc wyjąć,… … Słownik języka polskiego
konsekwencja — ż I, DCMs. konsekwencjacji; lm D. konsekwencjacji (konsekwencjacyj) 1. «wynik, skutek, następstwo, rezultat czegoś» ◊ Wyciągnąć, wyciągać konsekwencje w stosunku do kogoś «odpowiednio reagować, zareagować na czyjeś postępowanie» ◊ Ponieść,… … Słownik języka polskiego
